Imbert (Barthélemy), een verdienstelijk Fransch fabeldichter, geboren te Nîmes in 1747, wijdde zich uitsluitend aan de beoefening der fraaije letteren en maakte zich weldra bekend door zijn „Jugement de Paris (Amsterdam en Parijs 1772)”. Vooral zijne bevallige fabels bezorgden hem grooten roem. Eene bloemlezing uit deze vindt men in zijne: „Oeuvres poétiques (’s Hage 1777, 2 dln)”.
Zijn blijspel „Le jaloux sans amour” bleef geruimen tijd op het répertoire. Hij slaagde minder goed in het schrijven van romans, en overleed te Parijs den 23sten Augustus 1790.
