Hind, een beroemd Engelsch sterrekundige, geboren den 12den Mei 1823 te Nottinghum, legde zich uit eigen beweging en zonder leermeester ijverig toe op de sterrekunde. In 1840 vertrok hij naar Londen, om op het bureau van een civiel ingenieur werkzaam te wezen. Kort daarna echter verkreeg hij door tusschenkomst van den hoogleeraar Wheatstone de betrekking van assistent bij de magnétische afdeeling der Koninklijke sterrewacht te Greenwich onder Airy, en bleef er tot 1844, inmiddels gebruik makende van de astronomische boekerij aldaar. Nadat hij voorts deelgenomen had aan de expeditie naar Kingstown bij Dublin, om de lengte van Valentia te bepalen, zag hij zich, op aanbeveling van Airy, benoemd tot observator aan de sterrewacht van Bishop in Regentspark.
Hier volbragt hij met uitstekend gevolg eene reeks van waarnemingen tot het ontdekken van nieuwe planeten. Van Augustus 1847 tot Julij 1854 vond hij er tien, en zag den 29sten Julij 1847 eene comeet, die 2 uur vroeger door Vico te Rome was waargenomen, terwijl hij den 18den October daaraanvolgende eene tweede ontdekte, en den 6den Februarij 1847 eene derde. Ook nam hij 16 nieuwe veranderlijke sterren en 3 nevelvlekken waar. Gedurende dien tijd had hij tevens de loopbanen van 70 planeten en cometen berekend en de uitkomsten daarvan openbaar gemaakt. Zijne verdiensten werden algemeen erkend; reeds in 1844 zag hij zich benoemd tot lid van het Sterrekundig Genootschap te Londen en in 1846 tot secretaris voor het buitenland, welke betrekking hij 10 jaar waarnam, — in 1846 tot correspondérend lid van de Société Philomatique te Parijs en in 1851 tot zoodanig lid van het Fransch Instituut. De Britsche regering schonk hem in 1852 een jaargeld van 200 pond sterling. Van zijne geschriften vermelden wij: „Astronomical vocabulary (1852)”, — „Introduction to astronomy (1863, 3de druk)”, — „On the expected return of the great comet of 1264 and 1556 (1848)”, — en „The solar System (1846)”.
