Heekeren (Jan van), een verdienstelijk Nederlandsch geneeskundige, geboren te Amsterdam den 26sten December 1774, studeerde te Amsterdam en te Leiden in de geneeskunde, terwijl hij zich tevens op de regtsgeleerdheid en welsprekendheid toelegde. Hij promoveerde op eene dissertatie „ De osteogenesi praeternaturali (1797)”, vestigde zich te Amsterdam, en werd in 1798 secretaris van het agentschap van Nationale Opvoeding. Niet lang daarna plaatsten curatoren van het Athenaeum te Amsterdam hem bovenaan op het tweetal, waaruit een hoogleeraar in de ontleedkunde zou gekozen worden.
Op aandringen van zijn chef, de agent van Kooten, verzocht hij niet in aanmerking te komen; doch toen genoemde agent in 1799 als gezantschapssecretaris naar Spanje vertrok en door van der Palm vervangen werd, zag van Heekeren zich geplaatst als commissaris voor de zaken der geneeskundige staatsregeling. In die betrekking heeft hij veel goeds tot stand gebragt, doch hij overleed reeds den lsten Junij 1803, in verschillende tijdschriften belangrijke opstellen achterlatende.
