Hagenbach (Karl Rudolf) een Zwitsersch godgeleerde en vooral een uitstekend beoefenaar der kerkgeschiedenis, was een zoon van Karl Friedrich Hagenbach (✝ 20 November 1849), die als hoogleeraar in de plantenkunde te Basel zich heeft bekend gemaakt door zijn „Tentamen florae Basileensis (1821—1834, 2 dln; supplement 1843)”. Karl Rudolf, geboren te Basel den 4den Maart 1801, studeerde te Bonn en te Berlijn, keerde in 1823 naar zijne vaderstad terug, en werd er weldra buitengewoon, in 1828 gewoon hoogleeraar en in 1830 doctor in de theologie.
Reeds zijn „Tabellarische Uebersicht der Dogmengeschichte (1828)” vond veel bijval, maar vooral verwierf hij grooten roem door zijne „Vorlesungen über Wesen und Geschichte der Reformation (1834—1843, 6 dln; 2de druk 1851—1856)”. Later volgden zijne „Vorlesungen über die ältere Kirchengeschichte (1853—1855, 2 dln; 1857—1863, 2de druk)”, — en zijne „Vorlesungen über die Kirchengeschichte des Mittelalters (1860—1861, 2 dln)”. Voorts schreef hij een uitmuntend „Lehrbuch der Dogmengeschichte (1840—1841, 2 dln; 4de druk 1857)”, alsmede eene „Encyklopädie und Methodologie der theologischen Wissenschaften (1833; 7de druk 1864)”. — Van zijn „Leben und ausgewählte Schriften der Väter und Begründer der reformirten Kirche” leverde hij de eerste 2 deelen, welke de levensbeschrijvingen van Oecolampadius en Myconius bevatten. Behalve talrijke opstellen in tijdschriften schreef hij onder anderen: „Grundlinien der Homiletik und Liturgik (1863)”, — „Geschichte der theologischen Schule Basels (1860)”, — „Predigten (1830—1856, 6 dln)”, — en „Gedichte (1846; 2de druk 1863)”. Ook redigeerde hij eerst alleen, later met Finsler het „Kirchenblatt für die reforrnirte Schweiz”. Hij overleed te Basel den 7den Junij 1874.
