Onder dezen naam vermelden wij:
Antoni de Haen, een uitstekend geneeskunkundige. Hij werd geboren te ’s Hage in 1704, studeerde er onder Boerhaave en verwierf in 1735 den doctoralen graad met eene „Dissertatio medica sistens examen tristissimi proverbij, Medecina turpis disciplina”. Hij vestigde zich als arts te ’s Hage en werd weldra benoemd tot hoogleeraar in de geneeskunde te Weenen en tot eersten geneesheer van keizerin Maria Theresia. Hij overleed aldaar den 5den September 1776. Hij was een der schranderste geneeskundigen van zijn tijd, en van zijne werken, die gezamenlijk in 11 deelen bij Didot te Parijs (1761—1774) werden uitgegeven, noemen wij: „Historia anatomico-medica morbi incurabilis medicos pessime fallentis (1744)”, — „Quaestiones super methodo inoculandi variolas (1757)”, — „Ratio medendi in nosocomio practico Vindobonensi, quod in gratiam et emolumentum medicinae studiosorum condidit Maria Theresia (1758—1773, 15 dln, vervolgd door een ander met nog 3 dln)”, — en „Praelectiones in Boerhavii Institutiones pathologicas (1780, 5 dln)”.
Jan den Haen, een Nederlandsch zeeheld.
Hij werd geboren te Gouda en was in 1659 bevelhebber van het schip „Haerlem”, in dienst der Admiraliteit van de Maas en behoorende tot de vloot, onder de Ruyter tot hulp der Denen afgezonden. In den rampspoedigen zeeslag van 1665 tegen de Engelschen voerde hij het bevel op de „Stad en Lande” van 62 stukken en was de eenige, die een Engelsch schip — de „Charity” van 46 stukken — veroverde, weshalve hij met eene gouden keten begiftigd en tot kapitein bevorderd werd. Gedurende den tweeden en derden Engelschen oorlog nam hij, als kapitein op de „Kalantsooge” van 66 stukken, aan de zeeslagen deel en gaf zoovele blijken van beleid en moed, dat hij weldra opklom tot den rang van schout-bij-nacht. In 1673 voer hij de Theems op met eenige schepen, branders en adviesjagten, en in den strijd bij Kijkduin overlaadde hij zich met roem, zoodat men hem tot vice-admiraal benoemde. In 1674 behoorde hij tot het eskader van Tromp en bezocht met dezen de Middellandsche Zee, en het volgende jaar maakte hij deel uit van de vloot, welke onder de Ruyter naar Messina stevende. Hij kwam den 24sten December met zijn eskader bij Palermo en voegde zich vervolgens bij de vloot. Voorts nam hij deel aan den slag bij Stromboli (1676) tegen Du Quesne en den 2den Junij van dat jaar ook aan dien bij Palermo. Na het sneuvelen van de Ruyter voerde hij de vlag als luitenantadmiraal, doch een half uur later werd ook hij door een kanonskogel doodelijk getroffen.
