Gaupp (Ernst Theodor), een uitstekend beoefenaar van het Germaansche regt, geboren den 31sten Mei 1796 te Kleingaffron bij Raudten in Beneden-Silezië, nam in 1813 deel aan den bevrijdingsoorlog en studeerde vervolgens te Breslau, Göttingen en Berlijn in de regten. In 1820 vestigde hij zich als privaatdocent in de regten te Breslau, werd er in 1821 buitengewoon en in 1826 gewoon hoogleeraar, en overleed aldaar den lOden Junij 1859. Hij schreef: „Ueber Städtegründung, Stadtrecht und Weichbild im Mittelalter (1824)”, — „Das alte Magdeburgische und Hallische Recht (1826)”, — „Das Schlesische Landrecht (1828)”, —• „Germanistischen Abhandlungen (1853)”, — „Miscellen des deutschen Rechts (1830)”.
Voorts leverde hij voortreffelijke uitgaven van de „Lex Frisonum (1832)”, — van de oude Thüringer wetten (1834), — van de Lex Saxonum (1837)”, — en van de „Lex Franeorum-Chamavorum (1855)”. Ook vermelden wij „Ueber die germanischen Ansiedlungen in den Provinzen des römischen Westreichs (1844)”, — „Die deutsche Stadtrechte des Mittelalters (1851—1863, dl 1 en 2)”, — „Von den Femgerichten (1857)”, — „Ueber die Zukumft des deutschen Rechts (1847)”, — en „Ueber das deutsche Volksthum in den Stammländer des preuszischen Monarchie (1850)”.
