Chondrine of kraakbeen-lijm is eene stof, die op lijm gelijkt en uit kraakbeenderen van menschen en dieren verkregen wordt, waartoe men deze wascht en 12 tot 24 uur in water laat koken. Dit laatste bevat alsdan chondrine in een opgelosten toestand; men doet er haar uit neêrslaan met alkohol, waarna men ze in warm water weder kan oplossen.
Drooge chondrine is eene half-doorzigtige, brooze, veerkrachtige stof, die bij warmte smelt en bij verhoogde temperatuur met den eigenaardigen reuk van stikstof houdende ligchamen verbrandt. Zij lost niet op in alkohol en aether, in koud water wordt zij week, en in kokend water lost zij allengs op tot eene heldere, flaauw-gele vloeistof, die bij voldoende concentratie bij het afkoelen in gelei verandert.
Zij onderscheidt zich van gewone lijm daardoor, dat de oplossing van deze in water door zoutzuur, azijnzuur, loodsuiker, aluin en zwavelzuur ijzeroxyde niet neergeslagen wordt, ’t geen bij chondrine wél het geval is. Een eigenaardig kenmerk van deze is tevens, dat de neerslag, door azijnzuur ontstaan, door geringe hoeveelheden neutrale alkali-zouten weder wordt opgelost.
Over de vorming van chondrine in het dierlijk ligchaam heeft Rochleder door belangrijke proeven veel licht verspreid, daar het hem gelukt is, uit eiwit door de werking van zoutzuur in een dampkring van koolzuur chondrine te doen ontstaan. Zie voorts onder Lijm.
