Caesarion, een zoon van Cleópatra en van Julius Caesar, eigenlijk Ptolemaeus geheeten, werd geboren in 47 vóór Chr. niet lang na het vertrek des dictators uit Egypte.
M. Antonius verklaarde later in den Senaat, dat Caesarion door Caesar als zoon was erkend, waartegen C. Oppius zich met kracht verzette. Toen Antonius hem evenwel in 42 vóór Chr. tot koning van Egypte, Cyprus, Libye en Coelesyrië benoemde en zelfs in zijn testament verklaarde, dat hij een zoon van Caesar was, bezorgde hij dien jongeling den haat van Octavianus. Zijn doodvonnis werd geveld en de slag bij Actium zou een einde maken aan het leven van Cleópatra en van haren zoon.
Wél zocht zij hem te redden door hem met aanzienlijke schatten door Aethiopie naar Indië te zenden, maar zijn opvoeder Rhodon, door ’s jongelings belagers omgekocht, overreedde hem om terug te keeren, hem voorhoudende, dat Octavianus hem tot het koningschap bestemd had.
Te Alexandria wachte hem de kerker in plaats van den troon, en na den dood van Cleópatra werd hij op last des Keizers omgebragt.
