een berucht dweeper, profeet, alchemist, kwakzalver en bedrieger, werd geboren te Milaan den 4den Mei 1625 of 1627. Opgevoed te Rome en sterk aangetrokken door de studie der goudmakerij, gevoelde hij zich tevens geroepen, om een godsrijk op aarde te stichten. Weldra had hij met zijne aanhangers eene vereeniging gevormd, welke niet ontsnapte aan de aandacht der inquisitie. Borri nam de wijk naar Milaan en vervolgens naar Duitschland, maar werd in 1661 te Rome en Milaan “in effigie (in beeldtenis)” verbrand.
Eerst vestigde hij zich te Straatsburg en toen te Amsterdam, waar rijke patiënten en hebzuchtige vorsten den wonderdoctor en goudmaker in staat stelden om een weelderig leven te leiden. In December 1666 werd hij ontmaskerd, ontvlood met zijn geld naar Hamburg, waar hij de schatkist van koningin Christina van Zweden plunderde, begaf zich voorts naar Denemarken, waar hij den zwakken Frederik III overhaalde om millioenen te verkwisten, en was juist van voornemen, om het tooneel zijner bedriegerijen naar Constantinopel te verplaatsen, toen hij op reis derwaarts (18 April 1670) in Moravië in hechtenis genomen en door keizer Leopold I aan den Paus uitgeleverd werd, onder voorwaarde van lijfsbehoud. Nadat hij zijne ketterij open- lijk had afgezworen, werd hij in 1672 uit de gevangenis der inquisitie naar den Engelenburg gebragt, waar hij in 1795 overleed. In zijn geschrift “Gentis Burrhorum historia” zocht hij zijne afkomst van Afranius Burrus te bewijzen, — voorts blijkt het uit zijne “Epistolae etc.”, dat hij zeer ervaren was in de geneeskunde.
