Bona dea of “de goede godin” is eene geheimzinnige godheid van het oude Italië, — welligt de aarde of aard-godin Ceres, eene zuster, gade of dochter van Faunus en ook wel Fauna, Fatua of Oma genaamd. Zij werd te Rome uitsluitend door de vrouwen als de kuische en voorspellende godin gehuldigd.
Mannen werden bij het aan haar geheiligd offerfeest niet toegelaten en zelfs de afbeeldingen van mannelijke dieren uit de nabijheid van haar heiligdom verwijderd. Dit laatste was eene door Claudia, eene Vestaalsche, haar toegewijde en door Livia, de gemalin Augustus herstelde grot op den Aventijnschen berg, doch haar feest, op den eersten Mei vallende, werd ten huize van den regérenden consul in een afzonderlijk vertrek (apertum) gevierd.
Dit laatste was met allerlei bloemen versierd, doch de myrt ontbrak, omdat de godin, wegens het heimelijk drinken van wijn, eens door Faunus met myrtentakken was gekastijd, of welligt omdat de myrt geheiligd was aan de godin der liefde. De wijn, bij haar feest gebruikt, droeg den naam van melk, en de beker dien van mellarium; na het offerfeest werden Bacchantische dansen uitgevoerd. De slang, als het teeken van wijsheid en van de gave der voorspelling, was het symbool der godin. Bij het toenemend zedebederf zijn die feesten ontaard, zoodat de beruchte Clodius het waagde, die in vrouwenkleederen bij te wonen. Behalve te Rome bevond zich een tempel der Bona Dea te Aricia.
