Blanche (Augustus), een Zweedsch dichter, werd geboren in 1811, studeerde te Upsala in de regten en aanvaardde een staatsambt, maar nam weldra zijn ontslag, om zich onverdeeld te wijden aan de beoefening der fraaije letteren. Hij schreef een aantal tooneelspelen, die met grooten bijval werden ontvangen. Voorts is hij een zeer vruchtbaar en zeer gevierd romanschrijver.
Zijne romans zijn meest alle in het Hoogduitsch vertaald. Gedurende zijne laatste levensjaren heeft hij zich vooral onderscheiden als vrijzinnig volksvertegenwoordiger. Hij had een belangrijk aandeel aan de hervorming van het Zweedsche staatsbestuur in 1865, toen de voormalige 4 Standen door 2 Kamers werden vervangen. Hij was lid der Tweede Kamer in de jaren 1867 en 1868 en overleed den 30sten November van laatstgenoemd jaar, weinige oogenblikken nadat hij bij de onthulling van het standbeeld van Karel XII te Stokholm eene treffende feestrede had uitgesproken. Na zijn dood is een aanvang gemaakt met de uitgave zijner gezamenlijke werken, terwijl zijne vrienden een prachtig gedenkteeken op zijn graf deden verrijzen.
