Baxter (Richard), een Engelsch geestelijke en tegenstander der heerschende kerk aldaar, werd geboren op den 12den November 1615 te Rowton in Shropshire. Hij studeerde in de theologie, bekleedde vervolgens het leeraarsambt te Kidderminster in Worcestershire, en was in de dagen van Cromwell veldprediker en van Karel II predikant, eerst te Acton en na 1762 — na de Acte van Verdraagzaamheid — te Londen. Hij was een ijveraar voor de vrijheid van godsdienst en een trouwe vriend van ongelukkigen.
In 1661 bezocht hij als eerste afgevaardigde der Presbyterianen de vergadering, die tot vereeniging van de Dissenters en Episcopalen te Londen was zamengeroepen. Zijne predikatiën, die in ’t geheim werden gehouden, maakten veel opgang, maar bragten hem ook in 1669 in de gevangenis. Hij werd op nieuw vervolgd na de troonsbeklimming van Jacobus II en tot gevangenis en boete veroordeeld. Na het verjagen van laatstgenoemden vorst predikte hij weder te Londen, waar hij den 8sten December 1691 overleed. Hij heeft een groot aantal geschriften van godsdienstigen inhoud nagelaten.
