Bagreef-Speransky (Elisabeth van) is de dochter van den Russischen minister,
graaf Michaël Speransky, werd geboren te Petersburg in 1801 en volgde in 1812 haren vader in ballingschap naar Nisjneï-Nowgorod.
Ook later vergezelde zij hem, toen de Keizer hem in 1819 tot gouverneur-generaal van Siberië benoemd had. Hier trad zij in het huwelijk met den heer von Bagreef, met wien zij naar Petersburg terugkeerde. Hier, onder de hofdames van keizerin Elisabeth opgenomen,. werd zij het middelpunt van een uitgezochten kring van geleerden, kunstenaars en staatslieden.
Na den dood van haren vader (1839) ondernam zij eene reis door Duitschland en begaf zich vervolgens naar hare goederen in Ukraine. Het verlies van haren eenigen zoon, die als officier door een beschonken kameraad werd gedood, gaf haar aanleiding tot een pelgrimstogt naar Jerusalem, dien zij in haar boek “Les pélérins Russes” beschreven heeft.
Ook andere werken, zooals “Méditations chrétiennes” en “La vie de chateau en Ukraine” enz., zijn door haar in het licht gegeven. Tegen het einde van haar leven vestigde zij zich te Weenen, waar zij den 4den April 1857 overleed.
