Albret (Jeanne d’), de moeder van Hendrik IV, de eenige dochter en erfgename van Hendrik II van Navarre en van Margaretha van Valois en de zuster van Frans I, aanschouwde het levenslicht op den 7den Januarij 1528. Reeds vroeg ondervond zij de slagen van den rampspoed. Een inval der Spanjaarden en het vredesverdrag, dat er op volgde, beroofden haar van het erfelijk bezit van het kleine vorstendom Béarn. Hare moeder gaf haar eene uitmuntende opvoeding, en zij maakte later hare edele beginselen dienstbaar aan de bevordering van de welvaart harer onderdanen.
Met hart en ziel was zij de Hervorming toegedaan. Op twintigjarigen leeftijd werd zij de gemalin van Antoine van Bourbon, hertog van Vendôme. Dit huwelijk was zeer ongelukkig, want haar zwakke echtgenoot was de speelbal der verschillende partijen. Met grooten ijver waakte zij over de opleiding van haren zoon, later bekend geworden als Hendrik IV van Frankrijk. Ongaarne gaf zij hare toestemming tot zijn huwelijk, alsof zij een voorgevoel had van de vreeselijke bloedbruiloft. Zij overleed echter vóór dien tijd, op den 9den Junij 1572, te Parijs, waarschijnlijk ten gevolge van vergif.
