Fr., „schapen van Panurge”, lieden, die gedachteloos nadoen wat een ander doet. (Rabelais vertelt hoe Panurge, die tijdens een zeereis een veekoopman wilde benadeelen, hem een schaap afkocht en dit in zee wierp; aanstonds sprongen toen de overige schapen het eerste na).
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
