tilde

betekenis & definitie

tilde - Zelfstandignaamwoord
1. (taalkunde) het diakritisch teken ~ dat meestal boven letters wordt aangebracht.
♢ De ã, ñ, õ, ũ, Ã, Ñ, Õ en Ũ zijn voorbeelden van toepassing van de tilde.
2. (wiskunde) (natuurkunde) in de natuurwetenschappen als zelfstandig symbool gebruikt om evenredigheid aan te duiden.

tilde - Werkwoord
1. enkelvoud verleden tijd van tillen
♢Ik tilde
♢Jij tilde
♢Hij, zij, het tilde

Woordherkomst
komt van het Latijnse 'titilus' (tableau, bovenschrift).