Hans Memlinc of Memling (± 1438—1494) is een der grootste Vlaamse schildert uit de 15e eeuw. Hij was van Duitse afkomst, doch woonde sinds 1466 te Brugge.
Zijn kunst heeft dan ook een volkomen Zuid-Nederlands karakter.Memlinc was een leerling van Rogier van der Weyden. Ook Dirk Bouts heeft groten invloed op hem uitgeoefend, maar toch heeft Memlinc een geheel zelfstandig karakter ontwikkeld. Zijn werk is te verdelen in twee hoofdgroepen, n.l.: religieuze stukken en portretten. Tot de voornaamste van de eerste groep behoren o.a. Het Laatste Oordeel te Dantzig en de beide altaarstukken in het Johannes-hospitaal te Brugge.
Wat de portretten aangaat, vertoont Memlinc in tegenstelling tot den strengeren Jan van Eyck een neiging om den sympathieken kant van zijn persoon het sterkst te doen uitkomen.
In ons land bezit alleen het Mauritshuis in Den Haag een opmerkelijk portret van dezen meester, maar in buitenlandse musea en vooral in het hospitaal van Sint Jan te Brugge worden tezamen meer dan 100 van zijn werken bewaard.
