Het inspuiten van geneesmiddelen bij kleine hoeveelheden in het menselijk lichaam noemt men injectie. Meestal verstaat men onder injectie het onderhuids inspuiten van een klein beetje morphine, cocaïne of een ander verdovend middel in gevallen, dat de patiënt hevige pijn lijdt; of van een opwekkend middel om de hartwerking te versterken.
De injectie geschiedt door een spuitje, dat één gram water kan bevatten en dat voorzien is van een fijne holle naald, die in de huid wordt geprikt. Ook wordt door den tandarts gebruik gemaakt van een injectiespuitje, om het tandvlees te verdoven, als er een kies moet worden getrokken.
De grote injecties van keukenzout e.d. bij zwaar bloedverlies worden infusies genoemd — zie aldaar.
