De oorspronkelijke betekenis van dit woord is: grondstof. Men verstaat onder elementen de grondbestanddelen der lichamen.
Onder de „vier elementen” werden vroeger verstaan vuur, lucht, water en aarde, omdat dit de vier verschillende toestanden zijn, waaronder de stof of materie zich aan ons voordoet.Ook wij bedoelen er hetzelfde mee in het gewone dagelijkse leven, maar in wetenschappelijken zin bedoelt men met elementen noch vuur, noch lucht, water of aarde, maar alleen de enkelvoudige grondbestanddelen der materie, die langs scheikundigen weg niet meer in verschillende bestanddelen te splitsen zijn.
De beroemde Mendelejew, die in 1907 gestorven is, heeft reeds 90 elementen gekend en gerangschikt.
Herinneren wij verder aan het woord element (zie: Electriciteit) voor electriciteitsopwekker.
In overdrachtelijken zin spreekt men ook van de elementen van een taal, n.l. de grondklanken, de letters, het a, b, c en de grondslagen van de spraakkunst. De elementen van een wetenschap of kunst zijn de eerste beginselen daarvan. Als men dus van iemand zegt, dat hij nog niet de elementaire begrippen van iets heeft, wil men zeggen, dat hij de eerste grondbeginselen nog niet kent. In de sterrenkunde verstaat men onder elementen de baan van een hemellichaam, de bizonderheden, welke die baan nauwkeurig bepalen: de afstand van de zon, de omlooptijd, de ligging van het baanvlak ten opzichte van de ecliptica enz., kortom alle gegevens, waardoor men precies weten kan, welken weg dit hemellichaam in het heelal doorloopt.
Wellicht, heb je wel eens horen zeggen: „Muziek, of bergbeklimmen of zwemmen is zijn element”, of: „Hij is in zijn element!” Men bedoelt met dit gezegde: „hij is nu in den toestand of werkzaamheid, die precies met zijn natuur overeenkomt.” Deze betekenis van element komt ook voor in het bekende echt Hollandse liedje: „Het water is ons element,” enz.
Denkt dan aan de uitdrukking: strijd der elementen, die gebruikt wordt, wanneer het verbazend ruw weer is.
