Bastaardvloeken, afgeleid van het Franse sacre of sacré (nom de) Dieu. Het tweede element lijkt een betekenisloos substituut, maar is waarschijnlijk de emfatische d van Dieu, waarmee de vloeker een eufemistisch spel speelt. Niet uitgesloten is natuurlijk dat deme of demme een verkorte verbasterde vorm is van verdomme. De term weerspiegelt allerlei onbeteugelbare driften.
De vloek en de uitroep doen dienst om schrik, verbazing, verontwaardiging, irritatie, woede enz. bij het zien of vernemen van iets ergerlijks, ontzettends, verbijsterends, ongehoords, frustrerends enz. uit te drukken.
