Selim iii

betekenis & definitie

sultan van Turkije (1789—1807), geb. 24 Dec. 1761 als zoon van Mustapha III, volgde 1789 zijn oom Abdul Hamid I op; hij zag zich tegen zijn wil 1798 door Bonaparte’s inval in Egypte in het russ.-engelsch verbond tegen Frankrijk betrokken; 1802 sloot hij vrede met Frankrijk en opende een tijdperk van hervormingen in bestuur en legerinrichting, waardoor een opstand der Janitsaren verwekt werd. (29 Mei 1807); S. trachtte door toegeven zijn troon te redden, doch hij werd 31 Mei van zijn waardigheid vervallen verklaard en zijn neef Mustapha IV aan de regeering geroepen. S. werd in verzekerde bewaking gehouden, en toen een zijner aanhangers, Mustapha Bairaktar, met een leger te zijner gunste tegen de hoofdstad oprukte, op bevel van Mustapha IV in Mei 1808 geworgd.