engelsch schrijver, geb. 1858 te Dublin, stud. ald. en te Oxford; een zijner eerste dichtwerken, Ravenna (na een bezoek aan die stad), werd bekroond; hierdoor aangemoedigd, gaf hij nog meerdere dichtwerken in het licht, benevens een drama, Vera. Reeds dadelijk deed hij door zijn cynischen spot en geblaseerde' zonderlingheden veel van zich spreken. 1888 verscheen de bundel The happy prince and other taks. Van eenige tooneelstukken die nu volgden, oogstten Lady Windermere’s fan (1892) en A woman of no importance (1893) algemeenen bijval. In 1893 schreef hij voor Sarah Bernhardt in het fransch het treurspel Salorné.
Vervolgens wijdde hij zich met alle kracht aan de z.g. aesthetische beweging, aan 1’artpour-l’art-aesthetiek van Ruskin, welke beweging hij echter door zijn gezochte excentriciteit en eenzijdigheid slechts afbreuk deed. In 1895 werd hij wegens een zwaar vergrijp tegen de zedelijkheid tot 2 jaar gev.-straf veroordeeld. 1898 verscheen zijn laatste werk, de Ballad of Reading goal. Hij vestigde zich daarop te Parijs en overl. hier in 1900.
