Zwitsersch naturalst, geb. te Motier, kanton Waadt, 28 Mei 1807; hij zette het genoten lager onderwijs voort te Lausanne, Zurich en Heidelberg, studeerde te München in de medicijnen, en kwam aldaar in kennis met de Braziliaansche reizigers Martius en Spix, welke laatste hem bij zijn dood in 1826 zijn verzameling van 116 in Brazilië bijeengebrachte vischsoorten naliet. A. deed hierover een werk het licht zien (München 1829—31), getiteld: Pisces, etc., quos collegit et pingendos curavit Spix, descripsit Agassiz.
Door dit werk bij de ichtyologie bepaald, ondernam hij weldra een rangschikking der zoetwatervisschen van Centraal-Europa; hiervan verscheen het eerste gedeelte, de familie der Salmonidae behandelende, te Neuchâtel in 1839, geïllustreerd en met tekst in Fransch, Engelsch en Duitsch; een tweede gedeelte verscheen in 1840; in 1842 werd zijn jRecherches sur les poissons fossiles, in 1833 aangevangen, voltooid; in 1845 weder een vervolg van het in 1840 verschenene, waarmede hij dit werk staakte; voorts publiceerde hij: Description des Echinodermes fossiles de la Suisse, en Monographies d’ Echinodermes vivants et fossiles, enz. Groot opzien baarden zijn Etudes sur les glaciers en zijn Système glacière, waarin hij de geologie geheel nieuwe gezichtspunten opende. In 1846 ging hij naar Noord-Amerika en werd professor in de zoölogie aan het Harvard-college, bij Boston; voorts kreeg hij den leerstoel der vergelijkende anatomie te Charleston. In 1865 leidde hij een groote expeditie naar Brazilië. Agassiz was in zijn laatste levensjaren een heftig bestrijder van de Darwinistische ontwikkelingsfeer en bleef met hart en ziel aan de school van Cuvier gehecht. Hij overl. 14 Dec. 1873.
