benaming voor het binnenland van het n. gedeelte van Achter-Indië, omvattende de berggewesten tusschen Birma, Siam, Anam en China. Het wordt besproeid door de rivieren Menam en Mekong, en moet een vruchtbaren bodem hebben; de dunne bevolking leeft meest in rondzwervende horden, die bijna allen in naam de heerschappij der naburige rijken erkennen.
Zij noemen zich zelven Thaï of Lowas. Bij de Birmanen heeten zij Shan, vandaar worden de L.-staten ook wel Shan-,staten genoemd. Het geheele land is bergland, doorsneden door naar het z. loopende ketenen, waartusschen rivieren als Irawady, Saloeën en Mekong de scheiding vormen. De bodem moet ook veel metalen en zelfs edelsteen bevatten. De L. drijven een levendigen handel met de omringende volken. De L. aan den boven-Mekong leveren ijzer, tin en katoen; de bewoners der stad Kian-hung bereiden en verhandelen veel opium en thee.
Groote L.-steden als Labong en het z.w. van Kiang-hung gelegen Kiangtoeng drijven levendigen transito-handel met de Chineezen. In zeden, gewoonten, godsdienst en taal hebben de L. de meeste overeenkomst met de Birmanen. De bevolking wordt op 650.000 inw. geschat. Het land staat onder fransch protectoraat.
