duitsch mineraloog, geb. 12 Sept. 1779 te Rumpenheim bij Hanau, bekleedde eerst verschillende betrekkingen in keur-hessischen staatsdienst, werd in 1818 hoogleeraar in de mineralogie en genosie te Heidelberg, wat hij tot zijn dood in 1862 bleef. Van zijn geschriften zijn de voorlezingen over Geologie oder Naturgeschichtc der Erde (4 dln., 1836—45) in ruimeren kring het meest bekend geworden.
Zijn zoon, Gustav von L., in 1816 te Munchen geb., overl. 27 Dec. 1878, hoogleeraar te Heidelberg, heeft zich mede als mineraloog gunstig bekend gemaakt. Zijn voornaamste geschriften zijn: Randwörterbuch der topogr. Mineralogie (1843) en Grundzüge der Geognosie und Geologie (2de nitg. 1863).
