poolsch romanschrijver, geb. te Warschau 1812, overl. te Genève 1887, om het groot aantal en den aard zijner werken vaak de Poolsche Alexander Dumas geheeten; vestigde zich in 1863 om staatkundige redenen te Dresden, waar hij zich met letterkundigen arbeid bezighield. In 1883 van hoogverraad beschuldigd ten bate van Frankrijk, werd hij veroordeeld om te Maagdenburg gevangenisstraf te ondergaan.
Drie jaar later kwam hij onder borgstelling op vrije voeten, maar verliet Duitschland, begaf zich naar San Remo en vandaar naar Genève. Zijn lijk werd overgebracht naar het pantheon te Krakau. Van K.’s werken zijn het meest bekend: De wereld en de dichter, JJlana, Onder den hemel van Italië, Desphinx, De verloren zoon, Morituri, Opstanding, Yermola, Zonder hart, Gravin Cosel, Graaf Brühl, alle romans; Letterkundige studiën (1842 en 1844) en de geschiedkundige werken Wilna van zijn oorsprong tot 1750 en Lithauen.
