hongaarsch humanist, geb. 29 Aug. 1434 te Czezmicze in Slavonië, vandaar gewoonlijk Johannes van Czezmicze (vroeger verkeerdelijk Cesinge) genoemd, studeerde in Ferrara en Padua en werd in 1458 coadjutor van zijn oom, bisschop Vitéz van Groszwardein; koning Matthias benoemde hem in 1459 tot bisschop van Fünfkirchen. Nadat hij in 1464 den veldtocht tegen de Turken had meegemaakt, deed hij in 1471 mede aan de samenzwering, door zijn oom, toen primaat van Hongarije, tegen Matthias opgezet.
Na het mislukken daarvan vluchtte J. naar Croatie, waar hij te Bürenburg einde 1472 overleed. Een volledige uitgaaf zijner werken verscheen te Utrecht (2 dln., 1784); talrijke aanvullingen in Abel’s Analeela (Budapest 1880). Het zijn vertalingen uit het grieksch, benevens eigen redevoeringen en gedichten en munten uit door volmaaktheid van vorm.
