(marchese) ital. staatsman, van moederszijde een kleinzoon van Joachim Murat, in 1825 te Bologna geboren. Zijn staatkundige loopbaan begon in 1846 bij de beweging na den dood van Gregorius XVI; hij was een der opstellers van de petitie, waarbij van het conclave hervormingen verzocht werden.
In 1848 dreef hij aan het hoofd der nationale garde de Oostenrijkers bij hun aanval op Bologna terug, was in Mei i 1849 lid van de commissie, die met generaal I Wimpffen over de capitulatie der stad onder! handelde, begaf zich naar Toscane en keerde 1852 naar Bologna terug, waar zijn huis tot veerzamelpunt werd der liberale beweging. In 1859 trad hij aan het hoofd der tijdelijke regeering en aanvaardde onder de dictatuur van Cipriani de ministeries van financiën en van buitenl. zaken. Cavour droeg hem het bestuur over Umbrië op. Na de annexatie van Umbrië vertegenwoordigde hij Bologna in het ital. parlement, waar hij tot het linker centrum, de zoogen. derde partij, behoorde, was onder het ministerie Rattazzi van Maart tot Dec. 1862 minister van landbouw en handel, werd door het nieuwe ministerie tot gezant bij het russ. hof benoemd, en in 1864 als diplomatiek onderhandelaar naar Parijs gezonden, waar hij de conventie van 15 Sept. 1864 tot stand bracht. Als lid van het parlement verdedigde hij aldaar deze conventie, maar kwam later zelden meer op den voorgrond. Hij stierf 26 Maart 1881 te Bologna.
