Gaëtano donizetti

betekenis & definitie

Ital. opera-componist, geb. 25 Nov 1797 te Bergamo, was eerst leerling van S. Mayr, zette zijn studiën te Bologna onder Pilotti en Pater Mattei voort, nam wegens familieaangelegenheden dienst bij een oostenr. regiment, waarmee hij in 1818 naar Venetië werd gezonden; in deze stad deed bij nog hetzelfde jaar zijn eerste opera, Enrico, conte di B o rgogna opvoeren, met bemoedigend gevolg;'hij nam zich daarop Rossini, die toenmaals het tooneel beheerschte, tot voorbeeld ; zijn tweede werk: il Falegname di Livonia (1819) bezorgde hem een aantal beschermers, waarop het hem mogelijk werd den militairen dienst te verlaten; steeds in heftige concurrentie met Bellini schreef hij nu van 1822— 36 per jaar 3—4 opera’s; in 1835 ging hij naar Parijs; hij had toen reeds een 40-tal ernstige en komische opera’s geschreven; onder die van het eerste genre zijn te noemen: Gianni di Calais, il Paria, Anna Bolena, Parisina, Torquato Tasso, Lucrezia Borgia, Maria Stuarda Gemma di Vergi; onder die van het tweede: l’AjonelV imbarazzo, Olivo e Pasquale, la Regina di Golconda, il Furioso, etc, het eerste werk dat hij voor Parijs componeerde was Marino Faliero, dat weinig succes had hij ging naar Italië terug en schreef, geheel onder den indruk van zijn nederlaag tegenover Bellini : Lucia di Lammermoor (zijn hoofdwerk), Belisario, Pia de Tolomei enz. Toen in 1839 de censuur zijn Pottute verbood, ging hij weder naar Parijs, en gaf hier (met franschen tekst): la Fille du régiment (Opéra-Comique), verder les Martyrs (Poliuto) en la Favorite benevens, Don Pasquale. Zijn laatste werken waren: Linda di Chamounix en Maria di Rohan, allen te Weenen, Dom Sébastien de Portugal geschreven voor de Opéra te Parijs, en Caterina Cornaro, opgevoerd te Napels. Dubbel verzwakt door overmatigen arbeid en genoegens overl. hij 8 April 1848 te Bergamo.