Friedrich christoph dahlman

betekenis & definitie

Duitsch geschiedschrijver en staatsman, geb. 13 Mei 1785 te Wismar, overl. 5 Dec. 1860 te Bonn, studeerde te Kopenhagen, werd in 1829 hoogleeraar in de staatswetenschappen te Göttingen, moest in 1837 wegens zijn heftige oppositie tegen den koning Hannover verlaten, kreeg in 1842 een aanstelling als hoogleeraar in geschiedenis en staatswetenschappen te Bonn, was na de revolutie van 1848 een der invloedrijkste leden van de constitutioneele partij, bestreed eenigen tijd in den pruisischen landdag de reactionnaire politiek, doch begon zich spoedig weder geheel aan de wetenschap te wijden; zijn hoofdwerken zijn: Geschichte der englischen Revolution (1844, vele malen herdrukt), Quellenkunde der deutschen Geschichte; Geschichte von Dänemark (1843), Geschichte der franzözischen Revolution (1845).