Eugen petersen

betekenis & definitie

duitsch archeoloog, geb. 16 Aug. 1836 te Heiligenhafen in Holstein, 1873 hoogl. te Dorpat, 1879 te Praag, lid der oostenr. expeditie naar Griekenland in 1880 en Klein-Azië in 1882, ’84 en ’85, werd 1886 secretaris van het duitsche Archeolog. Instituut te Athene, 1887 idem te Rome, schreef: Die kunst des Pheidias (1873), Vom alten Bom (1898), met Luschan: Reisen in Lykien, Mïlyas und Kibyratis (1889), met Niemann en graaf Lanckoronski: Die Städte Pamphyliens und Pisidiens (2 dln. 1890—92); gaf met Domaszewski en Calderini Die Marcussäule in Rom (1896, 128 platen) uit.