Epameinondas deligcorgis

betekenis & definitie

Grieksch staatsman, geb. 10 Febr. 1829, te Tripolis in den Peloponnesus, studeerde te Athene in de rechten, practiseerde eenigen tijd als advokaat, werd in 1859 in het district Mesolongion tot afgevaardigde gekozen, en werd als zoodanig door zijn redenaarstalent weldra de leider der uiterste oppositie, die zich de afzetting van koning Otto ten doel had gesteld ; na de troonsbestijging van George I (1863) was D. meermalen minister, en kreeg in 1865 het presidium, waarmee hij ook in 1870 voor eenigen tijd en daarop 1872—74 bekleed was; in deze positie maakte hij in 1873 een einde aan de zaak-Laurion (zie Griekenland) door de oprichting van een maatschappij tot ontginning, en trachtte ook de betrekking tusschen Griekenland en Turkije te verbeteren ; dit laatste streven deed hem in 1877 ook in het uit de gezamenlijke partijleiders gevormde ministerie tegen gewapende tusschenkomst van Griekenland in den Russisch—Turkschen oorlog opkomen en alle daarop aansturende initiatieven zijner collega’s verijdelen; na het congres van Berlijn (1878) trok hij zich uit het openbare leven terug en stierf 27 Mei 1879. In 1880 werden te Athene zijn politieke redevoeringen in het licht gegeven.