C8 H8. Een waterheldere, licht bewegelijke, sterk lichtbrekende, etherisch riekende vloeistof, spec. gew. 0.88 bij 20° C.; het B. stolt bij ongeveer 0° kristallijn, smelt bij + 8° en kookt bij 80°; in water is het nagenoeg onoplosbaar; het vermengt zich daarentegen met alcohol en ether; het lost jood, zwavel, phosphor en vele organische zelfstandigheden, als harsen, vetten enz. op; zijn gassen zijn licht ontvlambaar en branden met een sterk roetende vlam.
Het B. werd in 1825 door Faraday in de producten van destillatie van vette oliën, gevonden; steenkoolteer bevat 2 pCt. B. Zie Steenkoolteer. Van het B. wordt de lange reeks der aromatische verbindingen (zie aldaar) afgeleid. Vroeger heette het B. ook benzine. Uit het B. wordt door vermenging met salpeterzuur en zwave1zuur nitrobenzol, en hieruit aniline, de grondstof der anilinekleurstoffen, bereid.
