de 17de president van de Ver. Staten van N.-Amerika (1865—-69), geb. 29 Dec. 1808 te Raleigh in N.-Carolina, leerde het kleermakersvak en eerst na zijn huwelijk, van zijn vrouw, lezen en schrijven; bij het uitbreken van den burgeroorlog was hij senator, en de eenige regeeringspersoon in de zuidelijke staten die krachtig voor instandhouding der unie opkwam; in 1862 werd hij door Lincoln tot militair-gouverneur van Tennessee benoemd en in 1864 door de republikeinen tot vice-president gekozen, zoodat hij Lincoln, toen deze vermoord werd, opvolgde als president.
Onder gedurige moeilijkheden met het Congres, dat krasse maatregelen tegen de secessionisten verlangde en wetten in die richting uitvaardigde, waartegen echter J. van zijn veto gebruik maakte, bereikte hij het einde van zijn ambtstermijn en vestigde zich daarop te Greenville in Texas, waar hij 31 Juli 1875 overleed. Literatuur: Foster, Life and Speeches of Andrew J. (Philadelphia 1866); het staatsproces waarin J. gewikkeld werd wegens het afzetten van den minister van Oorlog Stantin, behandelde o. a. Ross, History of the impeachment and trial of Andrew j. (Philadel. 2de dr. 1896).
