Scharnier - o. (-en), beweegbare vereeniging van twee stukken metaal, die in elkander grijpen en met eene doorloopende pin vereenigd zijn, om welke de beide deelen zich bewegen, ook knier geheeten;
— scharnier met dubbele leden, scharnier waarvan het eene blad onder, boven en in ’t midden een oog heeft, en het andere blad twee oogen die in de genoemde grijpen;
— scharnier met enkele leden, wanneer de bladen in elkander grijpen met 2 of 3 oogen;
— levend scharnier, scharnier met veer;
— dood scharnier, scharnier zonder veer;
— doordraaiende scharnieren, dubbele scharnieren inz. aan tochtdeuren;
— bochtscharnier, wanneer de knoop al naarmate de breedte van het architraaf verder uit het kozijn steekt. SCHARNIERTJE, o. (-s).