Ordaliën

betekenis & definitie

Ordaliën - o. mv. godsoordeelen : was eene daad duister, een recht twijfelachtig, dan konden er proeven genomen worden, door wier nooit falende uitkomst de opgeroepen godheid zelve, als hoogste rechter, te kennen gaf wat waar was en recht; die proeven rustten op ’t vaste geloof, dat telkens de schuldelooze moest zegepralen, de schuldige bezwijken ; zulk eene beslissing was Godsgericht, Godsoordeel, in Middeleeuwsch Latijn ordalium, ordalia, wat de eigenaardige term werd; de godsoordeelen of ordalia waren in de middeleeuwen : vuur-, water-, kruis-, tweegevecht-ordale, baargericht en de gewijde beet. .