(ontmantelde, heeft ontmanteld), ontdoen van iets dat bij een mantel kan worden vergeleken; inz. van eene stad, haar van de omwalling ontdoen, hare muren slechten : kif deed Brugge ontmantelen en de grondslagen leggen voor een kasteel. ONTMANTELING, v.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
