(ontdooide, heeft en is ontdooid), door het dooien los, week worden, smelten: de sneeuw ontdooit; (gemeenz.) minder stijf en koel worden ; zijn koelheid zal ontdooien, zijn zedelijke moed ontwaken; hij zal wel ontdooien, zich minder koud en vormelijk voordoen;
— door het dooien los, week maken. ONTDOOIING, v. het ontdooien.