Ondervinding v. (-en), eene waarneming, bevinding bij zichzelven; het ondervinden, het beleven van iets : door ondervinding wijs geworden;
— het geheel der indrukken die men ontvangt door hetgeen men beleeft: dat heeft mijn beetje ondervinding mij ook geleerd;
— een man van veel ondervinding, die veel heeft beleefd en daardoor veel levenswijsheid bezit; als ik mijn eigen ondervinding raadpleeg;
— (spr.). de ondervinding is de beste leermeesteres;
— een voorval dat men beleeft: de man die zoo bittere ondervindingen had opgedaan.