bn. onderhebbende manschap, de manschap, die iem. onder zich heeft, die onder zijn bevel staat: de aanvoerder liet zijne onderhebbende manschappen oprukken; de {zijne) onderhebbenden, als zelfst. nw. gebezigd, uitsluitend in het mv., de personen, die onder iem. staan, over welke hij het bevel voert: de luitenant gaf een zijner •onderhebbenden bevél de wacht te betrekken.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
