bn. bw. (-er, -st), geen benul hebbende, zonder benul of begrip handelende, dom, stom ; wat een onbenullige vent;
— bw. van wijze, op eene wijze die van geen benul of begrip getuigt, dom, stom, stumperachtig : hoe onbenullig hou je je; kun je dat nog onbenulliger doen ? ONBENULLIGHEID, v.