GRONDSTELLING, v. (-en), fundamenteele stelling eener leer, hoofdwaarheid;
— (ook) stelregel, grondregel;
— (wisk.) stelling die geen bewijs behoeft, axioma,
Gepubliceerd op 12-09-2018
betekenis & definitie
GRONDSTELLING, v. (-en), fundamenteele stelling eener leer, hoofdwaarheid;
— (ook) stelregel, grondregel;
— (wisk.) stelling die geen bewijs behoeft, axioma,
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: