GEDING, o. (-en), (w. g.) het pleiten voor de rechtbank; het voeren van een rechtsgeding of proces ‘t geen de gemeene man met de daad wreekt, bewerken de anderen door overleg of geding;
— (fig.. w. g.) strijd, inz. bij dichters in toepassing op den strijd met de elementen, inz. de zee;
— rechtszaak, rechtsgeding, ook in toepassing op strafzaken; (in de burgerlijke rechtspraak) geschil in rechten, proces, rechtsgeding; (fig.) geschil, inz. zulk een als aan een scheidsrechter ter beslissing overgelaten wordt.