o. (-en), (w. g.) toevluchtsoord, wijkplaats waar voorheen een misdadiger niet gegrepen mocht worden, zooals kerken enz.;
— recht van asyl, ’t vroegere recht om vervolgde misdadigers op te nemen;
— (tegenwoordig) gesticht tot opneming van personen die in de maatschappij zouden ten onder gaan: asyl voor dronkaards, voor gevallen vrouwen, voor oude zeelieden;
— ook voor dieren een honden-asyl.