bn. en bw. (phil.) wat onwederlegbaar, wat noodzakelijk waar is een apodictisch bewijs, klaar en voldingend bewijs; apodictische kennis; (bij uitbr.) op stellige wijze, (ook) alsof men de wijsheid in pacht heeft apodictische uitspraken; hij beslist de kwestiën altijd even apodictisch.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
