Aanstootend - bn., aangrenzend, aanpalend (alleen in de wapenkunde in gebruik); in zilver drie hermelijnen ruiten aanstootende in den vorm van eene omgekeerde gaffel, met de scherpe hoeken tegen elkander; - eene figuur, samengesteld uit vier aanstootende wassenaars (halve manen), zóó geplaatst dat de hoornen elkander raken; in azuur twee rechtopstaande en aanstootende zilveren zwaarden, met de punten tegen elkander. AANSTOOTING, v. (-en).
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
