(het mislukte, is mislukt),
1. niet gelukken, slecht, verkeerd uitvallen: alles wat hij onderneemt mislukt hem; door de waakzaamheid der bezetting mislukte de aanslag; een mislukte onderneming;
2. niet worden wat iem. of iets worden moest, verongelukken : zijn zoon is mislukt; een mislukt genie; een mislukt advocaat; — een mislukte aardigheid.
