Definities van Groot woordenboek der Nederlandse taal in de Ensie D
- Dij, groeien
- Dij, persoonsvorm
- Dijader
- Dijbeen
- Dijbeenzenuw
- Dijbreuk
- Dijbreukband
- Dijer
- Dijharnas
- Dijharst
- Dijing
- Dijk
- Dijk(ge)schot
- Dijkaarde
- Dijkage
- Dijkbaas
- Dijkberm
- Dijkbeslag
- Dijkbestuur
- Dijkbezoek
- Dijkboek
- Dijkboor
- Dijkbout
- Dijkbouw
- Dijkbreuk
- Dijkdeling
- Dijkdelver
- Dijkdorp
- Dijken
- Dijker
- Dijketting
- Dijkgeld
- Dijkgeslaagde
- Dijkgraaf
- Dijkgraafschap
- Dijkgras
- Dijkheemraad
- Dijkheemraadschap
- Dijkhorde
- Dijkhuis
- Dijkje
- Dijkkisting
- Dijkkribbe
- Dijkland
- Dijklasten
- Dijkleger
- Dijklichaam
- Dijkmagazijn
- Dijkmaterialen
- Dijkmeester
- Dijkomslag
- Dijkopening
- Dijkpaal
- Dijkplicht
- Dijkplichtig
- Dijkplichtigheid
- Dijkprofiel
- Dijkput
- Dijkraad
- Dijkrecht
- Dijksbeloop
- Dijksbestuur
- Dijkschot
- Dijkscollege
- Dijksdirectie
- Dijkskosten
- Dijkslag
- Dijkslasten
- Dijksleuf
- Dijksloot
- Dijkspijs
- Dijkstaal
- Dijkstal
- Dijkstoel
- Dijkvak
- Dijkval
- Dijkvelling
- Dijkverstoeling
- Dijkwacht
- Dijkwachter
- Dijkweg
- Dijkwerk
- Dijkwerker
- Dijkwezen
- Dijkzaken
- Dijkzakking
- Dijkzate
- Dijkzwaluw
- Dijlap
- Dijn
- Dijplaat
- Dijslagader
- Dijspier
- Dijstelt
- Dijstuk
- Dijtje
- Dijzig
- Dijzigheid
- Dik
- Dikachtig
