bn.,
1. onder invloed van, bedwelmd, verbijsterd door de drank, beschonken : de wijn maakt hem dronken; zich dronken drinken; hij is zo dronken als een tol; — met zijn dronken kop, gat, dronken zijnde ;
2. buiten zichzelf door het nuttigen (eig. of fig.) of genieten van iets : dronken van bloed; dronken van muziek; dronken van vreugde, zo blij, dat men haast zijn zinnen kwijt is ;
3. bij vergelijking: een dronken schroef, waarvan de draad niet zuiver is en die daardoor wiebelt.
