(Fr.:phase; Du.: Phase; Eng.: phase), in het algemeen: verschijningsvorm. Vooral in de betekenis periodieke verschijningsvorm wordt de term fase in verschillende disciplines in uiteenlopende betekenissen gebruikt.
In de astronomie noemt men fase elk der wisselende schijngestalten van de Maan en de planeten. In de fysica wordt fase wel gebruikt als synoniem voor aggregatietoestand of verschijningsvorm. Ook: een homogeen, fysisch onderscheidbaar en in principe mechanisch af te zonderen deel van een systeem; zo is water in evenwicht met waterdamp een tweefasensysteem (zie Fasenleer). In de trillingsleer geeft de fase van een periodiek veranderende grootheid (wisselstroom, elektrische en magnetische trillingen, een trillend punt) aan in welk stadium het periodieke verschijnsel zich bevindt; voorts zie Fasehoek.
In de elektrotechniek is de fase van een draaistroomstelsel een van de drie afzonderlijk en ten opzichte van elkaar in fase verschoven wisselstromen of wisselspanningen van dat stelsel.